ارزیابی کیفی تناسب اراضی یخفروزان اهر برای چغندرقند، پیاز و ذرت با روش های محدودیت ساده و پارامتریک ریشه دوم

این تحقیق در منطقه یخفروزان اهر واقع در استان آذربایجان شرقی جهت ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای محصولات چغندرقند، پیاز و ذرت بر اساس اطلاعات خاک­شناسی 18 واحد نقشه (4 خاکرخ شاهد) انجام یافته و داده­های اقلیمی از ایستگاه هواشناسی اهر گرفته شده است بر اساس جداول سایس و همکاران همه نیازهای زمین­نما، خاک و اقلیمی چغندرقند، پیاز و ذرت و همچنین کلاس­های تناسب کیفی برای محصولات ذکر شده به روش محدودیت ساده و ریشه دوم مشخص گردید. بر اساس نتایج حاصله در سیستم محدودیت ساده برای چغندرقند به ترتیب 66/16% اراضی دارای تناسب متوسط، 22/72% اراضی تناسب بحرانی و 11% اراضی نامناسب و غیر­قابل اصلاح بودند، 12% منطقه مورد مطالعه دارای تناسب متوسط، 44/44% بصورت بحرانی و 44/44% نامناسب و غیر­قابل اصلاح برای پیاز بوده و 77/27 % اراضی دارای تناسب متوسط، 33/33% اراضی تناسب بحرانی و 88/38% نامناسب و غیر­قابل اصلاح برای ذرت می­باشد. در روش پارمتریک 44/44% اراضی دارای تناسب بحرانی، 55/55% اراضی نامناسب و غیرقابل اصلاح برای چغندرقند بود. همچنین 33/33% اراضی دارای تناسب بحرانی و 66/66% اراضی نامناسب و غیر قابل اصلاح برای پیاز بودند. بعلاوه برای ذرت 77/27 % اراضی دارای تناسب متوسط و 66/16% اراضی بصورت بحرانی و 55/55% نامناسب و غیر­قابل اصلاح بودند. لذا نتایج حاصله مؤید کارایی بیشتر روش پارامتریک نسبت به روش محدودیت ساده بوده و علاوه بر محدودیت­های اقلیمی مهم­ترین فاکتورهای محدود­کننده اراضی درصد کربن آلی و ذرات درشت­تر از شن می­باشد.